Αίλουρος.

Που είναι αυτά που με ζωντανεύουν;
Ενας αίλουρος, ας πούμε,
ανήσυχα,
μέσα στο σπίτι..
Κυνήγι η ζωή μαζί του
γύρω απ'το τραπέζι..
Στις πολυθρόνες χώθηκε
για τα καλά.
Τον ψάχνω στην κουζίνα-
άνοιξε τον φούρνο,
μίλησε για φαγητό.
Τώρα
μεγάλωσε,
άνοιξε τα φτερά του
(και οι αίλουροι έχουνε φτερά)
και πέταξε.
Ησυχο σπίτι-
χωρίς γωνίες-
κανείς δεν κρύβεται.
Ολοστρόγγυλα όλα
μαλθακά.
Με τις φωνές των γειτονόπουλων ξυπνάω.
Δικά μας είναι
κι αυτά τα παιδιά!