Ελπίδα

Παντελεήμονα Θεέ,
σπείρε ακόμα μια φορά
ελπίδα
κόκκινη
στη καρδιά,
λευκή στο νου
μήπως αγάπη εν τέλει
στη μάνα γη δωρίσουμε
που μας γεννά.
Πονάει
ένα γλαρόπουλο από λάδι
στα κύματα
μονάχο-
πέτρα άβαφη
σε χώμα,
πουλημένο τραγούδι
από αετό-
βραχνός άνθρωπος σκυφτός
να περπατάει
πυροβολώντας μαγμοσφαίρες
παντού,
μετά στον ευατό του.

Παντελεήμονα Θεέ,
τη γη που υποφέρει σώσε:
ότι απόμεινε:
εικόνες που με θλίβουν.