Μύρισε Ανοιξη.

Μύρισε Ανοιξη!Πόσο πιο απλά από αυτό,μπορώ να ξεκινήσω,να μιλήσω για την αύρα του καιρού γύρω μου,τις μυρωδιές στο μπαλκόνι(καθώς άπλωνα τα ρούχα) με συνοδεία παιδικής ανάμνησης,κάτω από τη σκάλα της ταράτσας ,κοιτάζαμε λοξά, τον ξάστερο ουρανό;
Δεν φοβόμασταν τίποτα,
αδέλφια όλοι,
όχι μόνο εμείς, Ιουλία.
Μοιάζαμε σε όλα,
ολόφτυστοι δίδυμοι
μιά καρδιά με πρόσωπο
όλο γωνίες!!
Η γειτονιά έσφυζε
από τις φωνές μας.
Παίζαμε κρυφτό,
σχοινάκι
και στρατιωτάκια
αμίλητα ακούνητα
αγέλαστα!
Στη μπόρα βγάζαμε
το κεφάλι
να μας λούσει η βροχή
τα γόνατα ματωμένα
από τα "μήλα".
Ετσι μάθαμε τη ζωή
(το καταλάβαμε μετά)
δίχως άλλο,αργά τη νύχτα
μας περίμενε ένα πιάτο βαθύ σούπα
η χόρτα με ψάρι
πλούσιο τραπέζι κυριακάτικο
από τη μάνα μας
που πόναγε
να μας μεγαλώσει!
Μύρισε Ανοιξη
στο ανώφλι του Χειμώνα.
Ρυτιδούλες απλώνονται
φιδάκια
αφού, αυτή τη εποχή ξυπνάνε!
Μην ανησυχείς, Ιουλία
όλες οι εποχές έχουνε χάρη.