Λεφούσι.

Η μοναξιά κτύπησε τη πόρτα.
Κ'είναι χειρότερη αυτή από λεφούσι πόλης.
Οπου συφερτός,κίνηση γύρω,
πρόσωπα ανέκφραστα,
ξεχωρίζουν από τα σώματα
που τρέχουν βιαστικά στο πουθενά.
Τα χέρια σηκώνονται να πιάσουν τα κεφάλια
μα καταλήγουν μπάλα στα πόδια άλλων περαστικών!
Βρίσκεσαι στη μέση,επιστημονικής φαντασίας,ταινίας
βουβής.
Ανοίγει το στόμα,μιλιά δεν βγαίνει.
Κι'αν έβγαινε ποιός θα σε άκουγε;
Αφού η αγάπη χάθηκε σε υπόγειες στοές και υπονόμους!
Τυφλοπόντικας εσύ, τώρα σκάβεις...