Γη.

Μου προσφέρει ζωή
ένα κομμάτι ψωμί,
χρυσάφι,
η ξερή Γη
που πότισα πριν,
χαμογέλασε
μόνο νερό ζήτησε
κι'απλόχερα
έδωσε τα άνθη της.
.......................
Μου λένε,
για τα χέρια μου
πως θα τα κάψει ο ήλιος
το χώμα θα τα μαυρίσει
πως δεν βάζω κρέμα στο πρόσωπο
κι'όμως λάμπει!
Γιατί αγάπησα τη μάνα μου
την αγαπώ πάντα,
απαντώ.
Την τιμώ,
πέφτω στα πόδια της
δεν με νοιάζει που την παρακαλώ.
Χρόνο της αφιερώνω
να σμίξω μαζί της θέλω,
να δρέψω καρπούς!
.............................
Υ.Σ
Ενα λάχανο ξεραμένο
δεν φαγώθηκε
στολίζει το ράφι του δωματίου μου.
Εβγαλε ανθό
αυτοσυντήρησης!