Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Ποτέ δεν βγήκε τίποτα με το κλάμα.

Ποτέ δεν βγήκε τίποτα με το κλάμα.
Συντρίμμια,έλεος.
Η μέση βάρυνε,
κουτσαίνεις άνθρωπε.
Ενα στήριγμα δεν έχεις.
Ανόητε,
ανόητα και τα λόγια σου,
τραγούδι ακούς,
μόνος μένεις,
κι'ακούγεσαι παντού.
Η δυστυχία σου απλώνεται
και κρύβεσαι γι'αυτό.
Οπου νάναι
απελευθερώνεσαι.
Γράφεις
απαγγέλεις.
Μπαίνεις στα σπίτια παλαιών ποιητών
και σε μια γωνιά κουρνιάζεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου