Τόσες εικόνες
τόσοι ήχοι,
απεφόρτισαν την ψυχή μου.
Ανάλαφρη σηκώθηκε
από τη σκοτεινιά της
και είδε φως,
την ομορφιά της ζωής που λείπει
στη κόλαση του πλήθους.
Κορμοί δέντρων,
χώμα μοσχομυρισμένο από βροχή
πουλιά με τιτιβίσματα χειμωνιάτικα,
χνούδι πλούσιο γατιών,
κοκόρια να λαλούν,σαλιγκαράκι
στο παράθυρο σπιτιού, κάποιου ,κάποιου μακρινού χωριού.
Φωτιά και επανάληψη.
Τα τσουφ και τσαφ και τσαφ
σπίθες γιορτινές,
αγάπης προσμονές
(στη σόμπα καίγανε πουρνάρια).
...Εφυγες όμως μια μέρα νωρίτερα
και χάθηκα
εκεί,
χωρίς εμμονές...
Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου