Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Κεντρική ιδέα

Με τα μάτια ανοιχτά
ονειρεύτηκα
να βάζω τη φωτογραφία του Καρυωτάκη
κάτω από το μαξιλάρι μου
να φιλάω στο στόμα τον Βρεττάκο
να χορεύω με τον Καβάφη
να πίνω τσάι με την Πλαθ
να μου δανείζει το στυλό του ο Πεσσόα!

Σε μια γωνία του τραπεζιού
τρεμόπαιζε ένα κερί-
αφού δεν είχα ρεύμα-
-με δανεικό στυλό-
κατέληξα πως κεντρική ιδέα
του ζωντανού μας κόσμου
είναι η αντίθεση.

Η αλήθεια ξεχνάει το ψέμα
όταν δεν ψεύδεται

Το γέλιο δεν αξίζει χωρίς το δάκρυ

Στο όλα ενέχεται το τίποτα

Ερωτας και προδοσία
είναι πατέρας κόρη

Η ακινησία ίδια με την ακατάπαυστη ροή.

Αναστέναξα για να πάρω θάρρος!
Η γάτα ανοίγει τις κόρες της για να δει στα σκοτάδια.

Εγώ,
στο δικό μου σκοτάδι αποφάσισα
πως πρέπει-θέλω
να λειτουργώ
στο φως!

1 σχόλιο:

  1. Εγώ,
    στο δικό μου σκοτάδι αποφάσισα
    πως πρέπει-θέλω
    να λειτουργώ
    στο φως!

    κι έτσι δανειζομαι το στυλό του Πεσσόα και σου γράφω ότι:
    βαδίζεις αργά και σταθερά την κλίμακα της απώλειας μέσα στα σύννεφα των ονείρων!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή