Καουμπόηδες

Αφησέ με
να σε βοηθήσω.
Δεν είσαι ανάμεσα στους διάσημους
αλλά ανάμεσα σε αυτούς
που θα θυμάμαι.
Πήραν το τρένο για την άγνωστη ήπειρο.
Από το παράθυρο
κοίταζαν ανθισμένα λιβάδια,
ζέβρες έτρεχαν δίπλα τους,
καουμπόηδες.
Ακούμπησαν την πλάτη τους στο κάθισμα,
κάλυψαν τα μάτια τους με το καπέλο τους
με χαριτωμένη κίνηση
σχεδόν γυναικεία,
χαλάρωσαν, όχι για πολύ…
και ονειρεύτηκαν
ποτάμια στην Αφρική
μεγάλες κρισάρες να κρατούν
σαν να ήταν ντέφι,
πως..
ξεδιαλύνουν διαμάντια με τα λασπωμένα
χέρια τους
που δεν διανοήθηκαν να ξεπλύνουν
σαν τον Πιλάτο.
Πως…
δεν πολέμησαν.
Ερωτεύτηκαν.
Είχαν στο στόμα τους
τη λέξη Μάνα,
σταυρώθηκαν χίλιες φορές
κι όταν άνοιξαν τα μάτια
από το δυνατό φως
στο βάθος του τούνελ
στο τέλος της διαδρομής..
είχαν ορκιστεί
στην ακεραιότητα