Κυριακή.

Κυριακή θλιβερή
σ’ ένα σπίτι.
Γεμάτη οργή φαντάζομαι
το αύριο να αλλάζει.
Δύσκολα αυτά που μελετώ..
Κλεισμένη σε ντουβάρια
νιώθω το σήμερα που βράζει:
σε φωτιά,
θάλασσα-
το αίωρο συναντώ.
Ανοίγω πίδακες νερού,
κλείνω του πετρελαίου·
σκέπτομαι,
αισθάνομαι-
τι είναι αυτό που πλημμυρίζει
σβήνει
του κόσμου την οργή;