Τριζόνια.

Ακόμα αμφιβάλλω
για τις εικόνες, το τραγούδι,την ποίηση
όταν χαιδεύονται οι σάρκες και βγαίνουν
από το σφιγμένο τους περίβλημα..

Οργασμός
οδηγεί,στην μετά τον έρωτα,μελαγχολία.
Κιη αγάπη;Υπάρχει;
Γιατί τότε τα τραγούδια θα ήταν αλλιώς:-

Όπως τα καλοκαίρια από νυκτερινές σιωπές
παίρνουν τ’αυτιά τα επίμονα τριζόνια,
ν’ακούν οι καρδιές.