Ταλαίπωρα χέρια.

Ταλαίπωρα χέρια
της γιαγιάς μου,
αχνά θυμάμαι,
κρατούσε παραμύθι
με αυτά
τα βράδυα
να με νανουρίσει.
Η απαλότητα τους
μου κλεινε τα μάτια
ήσυχα όμως!
Ροζιασμένα τα ίδια
της αγρότισας
με το μεγάλο χαμόγελο
ευθεία με κοιτούσε
μου πρόσφερε ματσάκι χόρτα
να τα πάω στη πόλη.
Μ'ένα τσιγάρο στο αριστερό χέρι
ο δημοσιογράφος
με επιμονή στο δεξί
βιαστικά,νευρικά
αλλά και με επίγνωση
αναδεικνύει την αλήθεια
τα σωστά κοινά..
στο λευκό χαρτί του.
(όχι στο κίτρινο η οποιοδήποτε χρώμα)
Με το στυλό στο στόμα
για να αποσύρω τα τελευταία
κομμάτια τυριού
που έπεσαν από το ταψί,
σ'αυτό ψήνεται η πίτα μου,
κοιτώντας τα χέρια μου
τα κουρασμένα από τον χρόνο,
έφερα τις παραπάνω εικόνες
στο νου!