Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Σαν στρατιώτες.

Σαν στρατιώτες διασταυρώνονται τα πλήθη.
Κονταροκτυπιώνται,
οι ξιφολόγχες λάμπουν,
τα σπαθιά καλά ακονισμένα,
τα στέρνα ενώνονται με πάθος.
Ποιος του άλλου το έδαφος
κατακτήσει,η Ιστορία να μιλήσει.
Στ'αληθινά όμως,
όπλα τους, οι σκέψεις είναι,
οι προθέσεις τους και τα οφέλη
από τη πρωτιά,
για τη καταξίωση σε ψέμμα βουτηγμένη.
Απέναντι δύο πεζοδρομίων τα πρωινά
οι άνθρωποι σαν διασχίζουν
κεντρικότατο δρόμο μεγαλουπόλεως
να πάνε στη δουλειά τους,έτσι μοιάζουν!

2 σχόλια:

  1. πρώτα απ'όλα θέλω να σας δώσω συγχαρητήρια για την προσπάθεια που κάνετε στο blog σας για την ανάδειξη της ποίησης, για την πατρίδα μας, για την γλώσσα μας που χάνεται, για όλα αυτά που μέσα μας μας καίνε... στην συνέχεια θα ήθελα να σας αφιερώσω ενα απόσπασμα απο την πρώτη μου ποιητική συλλογή που θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς ημέρες (σε ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ) με τον τίτλο "ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ" η οποία είχα την τύχη (ΜΕΓΑΛΗ ΤΥΧΗ εν έτει 2010!) να αναγνωριστεί απο το κοινό και να μελοποιηθεί απο γνωστούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου, θέλωντας να θυμήσω στους "άρχοντες" του τόπου οτι πάντα θα υπάρχουν μερικοί "ονειροπόλοι" που θέλουν να βλέπουν τα πράγματα αλλιώς -οι οποίοι δεν κατεβάζουν αμάσητο ο,τι τους σερβίρουν τα Μ.Μ.Ε.!

    (απόσπασμα απο το ποίημα ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ, ειδικά αφιερωμένο στην ανθρωπιστική οργάνωση "ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ", η οποία είναι και επίσημος αρωγός της προσπάθειας μου)

    ...να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,
    να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου
    απο τα μάτια των παιδιών,
    με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,
    και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη
    να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου
    .....
    να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,
    να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!
    γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού
    μάτια μικρού παιδιού...
    ......
    είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου
    και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,
    στην άκρη κάποιου μύθου
    ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς
    ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,
    .....
    στην προβλήτα της Ιστορίας
    θα δέσουμε και εμείς,
    ας είναι να γίνει με ειρήνη…

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΣΧΕΤΙΚΑ VIDEO
    http://www.iparho.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή