Μια μαργαρίτα.

Με αριθμούς ανούσιους
να απολαμβάνουν οι λίγοι,
να δυστυχούν οι πολλοί,
μπερδεύτηκα και
με μπερδέψανε
σήμερα το πρωί.
Χάθηκα ανάμεσα σε μερικούς
βολίδα κατά πάνω μου άλλοι.
Τους έπιανα στον αέρα
τους έβαζα στη σειρά,
μα πεταγόντουσαν
και πάλι ,αγριεμένοι
τυλίχτηκαν στο στυλό μου.
Τύφλωναν τα μάτια..
συνέχιζαν το παιχνίδι του κυνηγιού.
Ποια "συμφιλίωση"να φέρω
όταν αφορούν καρχαρίες;
Εγώ σταγόνα ζήτησα
από τη θάλασσα να είμαι.
Μια μαργαρίτα έστω της στεριάς
που το μέτρημά της
μ'αγαπάει ,δεν μ'αγαπάει,
μου ταιριάζει πιο πολύ!