Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Καλημέρα Αττίλα.

Καλημέρα Αττίλα.

Αυτό που κάνω
είναι μια μικρή επανάσταση.
Ζω στον τόπο σου,
πατώ το ιδιο χώμα που πατά ς κεσύ
ψάχνοντας τροφή.
Σχεδόν την ιδια ανάγκη έχουμε,
μόνο που εγώ
όταν την φέρνω στο τραπέζι μου,
την απολαμβάνω δυό φορές, αφού ξέρω
από που προέρχεται!
Από
τα χωράφια μας,
Αττίλα.
Καλλιεργώντας τα
με καλούδια. σκαλίζοντάς τα και ποτίζοντάς τα με νερό.
Τα υπόλοιπα (αφου έχω φάει) (λίγα αφήνω )
τα έχω για σένα
η πάνε στη αυλή μου.
Ετσι δημιουργώ οργανική λίπανση.
Ποτέ δεν πετάω αποφάγια με μπουκάλια μαζί η πλαστικά η χαρτιά.
Το πρωί, με τα κοκκόρια,
φεύγω να σηκώσω με σχοινί τα αγγουράκια.
Το βράδυ,
έχω την πιο ωραία μουσική.
-Ει ,μ΄ακούς;-
Αυτή της βαθειάς ησυχίας και της απεραντοσύνης της νύχτας.
Αφησα πίσω μου το σινεμά.
Και;
Εχω τα αστέρια κάθε βράδυ.
Τα
γυμνά μου πόδια δυνάμωσαν
και δεν εχω ανάγκη το αυτοκίνητο.
Πάω παντού με τα πόδια.
Δεν γράφω..
τι πειράζει;
Υπάρχει πιο ωραίο ποίημα
από τη φύση του θεού;
Α!
Λίγα από αυτά που βγάζω
από τη γη,
το πουλάω η τα δίνω σε άλλους και αυτοί μου δίνουν
πίσω, δικά τους προϊόντα
πχ φρούτα ,κρέας ,κρασί.
Τι βγάζω;
Ντομάτα,ας πούμε.
Κάνω σάλτσα. Είμαστε δέκα,
από τον τόπο σου
για να την κάνουμε,
"έφεδροι"... χαχαχα.
Τα δυό μου παιδιά,η κόρη μου και ο γιος μου
τώρα ειναι καλύτερα.
Μ'ενα ποδήλατο όλη μέρα.
Τα μάγουλά τους κοκκίνησαν.
Ο δάσκαλος τους ,ξέρεις,
βοήθησε
στην ντομάτα.
Ετσι είμαστε εμείς εδώ.
Μια παρέα.
Καμμιά φορά κοιτάω,
( ξεχασμένο κειμίλιο,)
στην τηλεόραση ,
τους πολιτικούς.
Ξεθωριασμένοι αστείοι ηγέτες.
Γελάω,
καταλαβαίνεις,
τους έχω ανατρέψει!
Εχω ξορκίσει το κακό!
Είμαι τόσο μακρυά.

Καληνύχτα Αττίλα!

ΥΓ.
Ο Αττίλας(εγώ τον ονόμασα) είναι ο πιο άγριος ,απλησίαστος
βαριομούτσουνος αλλά και γλύκας,γάτος του χωριού.
*
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου