Περίβλημα.

Δεν έχω πλούτο
αλλά πάθος.
Οταν το νικώ
είναι πλούτος
όταν όχι
φτώχια.
Παλινδρομώ,
παραπέω ανάμεσα
σε δύο τείχη.
Πατώ σε μία γραμμή,
τρίχα θα έλεγα,
προς στιγμήν
ισορροπώντας.
Βυθίζομαι στην
αυτολύπησή μου.
Κρατώ στους ώμους μου
-σαν άλλος αδελφός του Προμηθέα-
το περίβλημα
ενός αίσιου πλανήτη
(αφού ακτιβιστές θα σώσουν).
Είναι δύσκολος ο δρόμος του ωραίου.
Αν σταματήσω να μιλώ
θα σωθώ;