Το express του μεσονυκτίου.

Μπαίνω
από την μπάρα σιγά,
μόλις που φώτιζε η μέρα.
Τα σύννεφα του ουρανού πολλά
μοιάζουν σκουφί Θεού.
Και αυτή,μπορεί και αυτός
φιγούρα του express του μεσονυκτίου
έξω από το μεγαθήριο,
το γιάλινο,
το κτίριο φυλακής,
με σκυμμένο το κεφάλι
τα μάτια(γιάλινα κι'αυτά)
στο δάπεδο καρφωμένα,
μου θυμίζουν την ταινία!
Στο χέρι το πλαστικό ποτήρι με καφέ
η τελευταία γουλιά..
κι'ένα τσιγάρο στο άλλο..
Βαρυποινίτης,
πριν μπει μέσα στο γραφείο
για να σφραγίσει τα χθεσινά χαρτιά
που άφησε στη μέση,
ολόιδιος!
Μαζί και άλλοι
στον κύκλο από τρελλούς,
δεν υπάρχει σωτηρία...
γύρω,γύρω
στην αίθουσα όλοι -προαυλισμού-
Πλήρωσα ακριβά
την ντρόγκα
που λέγεται μισθός
με ισόβια!
Αριστερόστροφα θα πάω
τον δεσμοφύλακα θα καθαρίσω
και θα δραπετεύσω!
Ολέ
στους μεγάλους ερωτικούς!
Την σύνταξη
την ελευθερία
τον θάνατο